De quasi-oneindige uitbreidbaarheid van elektronische edities heeft ertoe geleid dat editeurs zoals Jerome McGann een editie eerder zijn gaan opvatten als een archief en enkel een elektronische versie van het overgeleverde materiaal aanbieden, geen kritisch geëditeerde leestekst. McGann spreekt in dit verband van de gedecentreerde tekst en verwijst ter illustratie naar zijn eigen Rossetti Archive (een elektronische archiefeditie van Dante Gabriel Rossetti’s werk). Zulke edities noemt Tanselle “documentary editions”, in tegenstelling tot “critical editions”, die wel een editeerbare tekst aanbieden.