Markup (alle additionele informatie die aan een tekst wordt toegevoegd) expliciteert voor de computer wat de menselijke lezer impliciet leest, en is dus noodzakelijk voor de creatie van een machine-readable tekst. Historisch gezien werd het woord markup gebruikt om annotaties of andere tekens binnen een tekst te benoemen die de scriptor, “componist” of typist duidelijk maakte hoe de tekst gedrukt, getypt of gelay-out moest worden. Met de automatisering van het tekstbedrijf werd het woord overgenomen voor alle specifieke codering die het uitzicht van een tekst bepaalt.