Hypertext is the combination of natural-language with the computer’s capacities for interactive, branching or dynamic display, when explicitly used as a medium. Or, to define it more broadly, ‘hypertext’ is the generic term for any text which cannot be printed (or printed conveniently) on a conventional page, or used conveniently when bound between conventional covers. ‘Non-linear text’ might be a fair approximation.
Hypertexte: ensemble de documents écrits reliés informatiquement par des réseaux de relations; les différents documents génétiques peuvent être établis en ensemble hypertextuel .
Hypertext. System for computerized storage and manipulation of text and graphic elements; characterized by “links,” by which parts of a document can be connected to different parts of the same or other documents.
Ted Nelson bedacht in 1965 ook als eerste de term “hypertext”. De idee achter dit begrip “hypertext” is echter al ouder. Tijdens de Tweede Wereld- oorlog had Vannevar Bush de leiding over de Office of Scientific Research and Development, een Amerikaans centrum dat de bevindingen van 6000 wetenschappers coördineerde met het oog op praktische toepassingen voor oorlogsvoering. Net na de oorlog deed hij in een intussen beroemd artikel (“As We May Think”) een oproep om die uitwisseling van inzichten te onderhouden en om te blijven zoeken naar oplossingen om de steeds sneller toenemende massa wetenschappelijke gegevens de baas te blijven. Hij formuleerde meteen een voorstel, een gemechaniseerde privé-bibliotheek waarin gegevens opgeslagen, opgeroepen en met elkaar verbonden konden worden, een soort prothese voor het geheugen die hij Memex (Memory Extension) noemde. Dankzij de ontwikkelingen van de informatica kon Ted Nelson dit principe ook op de computer toepassen en aldus de eerste “elektronische memex” ontwerpen.
L’ipertesto può essere visto come l’esplicitazione della libertà del lettore di ricreare il testo.
Hypertext is another buzzword from the dawn of electronic textuality. With the World Wide Web and its underlying technologies, the complex and advanced theory of hypertextuality has been reduced to the practice of simple links. However, even these hyperlinks are very momentous and mark an important difference between printed and digital texts. While the former always included rather implicit links and references, the hyperlinks of the latter restructure the contents of editions, open up new and manifold paths of reception and blur the boundaries between an edition and its contexts.